น่าสนใจดี, 'ความสุข' ในภาษาอียิปต์โบราณคือคำว่า 'เอาต์-อิบ' ซึ่งแปลตรงตัวว่า 'ความกว้างของหัวใจ'
ส่วน 'ความไร้สุข' ใช้คำว่า 'อับ-อิบ' ซึ่งแปลว่า 'หัวใจที่ถูกตัดหรือแยกออก'
อ่านเจอมาจาก Into the Magic Shop ของ ดร.เจมส์ อาร์. โดตี
พอใจกว้างจะมีความสุข และถ้าถูกตัดใจหรือบางส่วนของหัวใจถูกแยกออกไปก็จะเป็นทุกข์
ตอนไหนบ้างที่หัวใจเราถูกเฉือนหรือมีบางส่วนถูกแยกออกไป?
น่าจะเป็นตอนที่ 'เสียใจ' ซึ่งเกิดจากพลาดหวัง สูญเสีย ถูกทิ้ง หักหลัง เรามักเปรียบอาการสูญเสียคนสำคัญในชีวิตว่า 'เหมือนมีบางส่วนของตัวเราหายไป'
เวลาคาดหวังอะไรมากๆ เรามักหลอมรวมสิ่งนั้นเข้ามาเป็นตัวตนของเราด้วย พอเป็นตัวตนของเราก็จะเกิดเส้นแบ่งระหว่าง 'ฉัน' กับ 'อื่นๆ' ในแง่นี้ ความคาดหวังอาจคล้ายการล้อมรั้วบ้าน คือพยายามจัดการความจริงให้เป็นไปตามที่ตัวเองอยากให้เป็น เซ็ตเงื่อนไขไว้ว่าต้องเป็นแบบนี้เท่านั้นถึงจะมีความสุข คราวนี้พอผลลัพธ์ไม่เป็นอย่างที่คิดก็เหมือน 'ใจแหว่ง'
ขณะที่ 'ความกว้างของหัวใจ' นั้นคล้ายการรื้อรั้วบ้าน คือขยายขอบของ 'ฉัน' ไปรวมกับ 'อื่นๆ' หรือความเป็นไปได้ที่ไม่ได้ควบคุมไว้ ยอมรับความจริงตามที่มันเกิดขึ้น ยอมรับคนอื่นในแบบที่เขาเป็น ในแง่นี้หัวใจค่อยๆ ขยายไปรวมกับสิ่งอื่นและคนอื่น โอกาสจะ 'เสียใจ' เป็นไปได้น้อย เพราะไม่ได้ตั้งเกณฑ์ไว้จึงไม่ผิดหวัง
'ใจกว้าง' คือมีพื้นที่ให้ความเป็นไปได้ที่นอกเหนือไปจากที่ตัวเองต้องการ
ล้อมรั้วจึงมีโอกาสทุกข์ เพราะสุดท้ายแล้ว 'อื่นๆ' ก็จะเข้ามาเฉือนหัวใจเราไปในที่สุด ไม่ว่าจะมาในรูปแบบความเปลี่ยนแปลง ความตาย หรือสัจธรรมที่ว่าโลกไม่ใช่ของเรา ตรงกันข้าม, รื้อรั้วจึงช่วยให้สุขง่ายขึ้น เพราะมันคือการออกไปจากความคาดหวังตัวเองแล้วเรียนรู้ความจริงที่เกิดขึ้น คนอื่นที่แตกต่าง สถานการณ์ที่ผิดคาด ฯลฯ
กระนั้น ด้วยความเป็นมนุษย์เราก็คงต้องมีทั้งภาวะ 'อับ-อิบ' และ 'เอาต์-อิบ' ปฏิเสธไม่ได้ว่าเราย่อมมีความคาดหวัง มีภาพฝัน มีอุดมคติ แต่ทุกครั้งที่รู้สึกเหมือนใจถูกเฉือนออกหรือมีบางส่วนของใจหายไปก็อาจเป็นช่วงเวลาที่ได้ตระหนักว่ามีรั้วล่องหนอยู่ในใจเราที่แบ่งเราออกจากความจริง
เมื่อเห็นรั้วนั้นก็มีโอกาสใจกว้างขึ้น
เมื่อใจกว้างขึ้น รื้อฟื้นพลัง แล้วก็กลับไปต่อสู้เพื่อภาพฝันของฉันอีกครั้ง วนเวียนไปเช่นนี้